RADIO PIRENAICA / MACUTO

RADIO ESPAÑA INDEPENDIENTE Estación Pirenaica – "Aquí, Radio España Independiente; estación pirenaica, la única emisora española sin censura de Franco... transmitiendo por la onda...". Así se llamaba una radio clandestina que funcionó desde el 22 de julio de 1941. Se despidió el 14 de julio de 1977, emitiendo desde Madrid la sesión inaugural de las Cortes y con estas palabras: "Si nuestra labor ha servido en algo para la reconquista de la democracia, damos por bien empleado el esfuerzo".

RADIO MACUTO

Cando a información provén de rumores e bolos. É interesada ou non está totalmente contrastada, dise que procede de Radio Macuto e por extensión tamén da Pirenaica. Hai que ter en conta que unha boa parte das informacións, -interesadas ou non-, proceden en principio dunha filtración, rumor ou run-run que vai progresivamente avanzando ou é desmentido con contumacia, non sempre veraz. Radio Macuto funciona, sobre todo, cando falta información e entón fanse hipóteses e elucubracións. - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - ... ¿Qué din os rumorosos ...,

TRANSLATOR

Con Romayo, estamos ahora:

lunes, 28 de diciembre de 2009

Alcalde JULIO IGLESIAS a la Unión Europea

ZAPATERO PODRIA NOMBRARLE PRESIDENTE DE LA COMISION EUROPEA CONTRA LA PIRATERIA

-->

Según ha transcendido hoy, en medios cercanos al Secretario de Estado para la Unión Europea Diego López Garrido, una de las primeras medidas que tomará Zapatero como Presidente de turno de la UNION EUROPEA, será la de crear una COMISION EUROPEA CONTRA LA PIRATERIA.
Para este cargo, manifestó asimismo, que suena como Presidente el actual Alcalde de Ares (A Coruña) y Ex –Director Xeral de Xustiza da Xunta de Galicia D. Julio Iglesias Redondo.
El cometido de esta nueva Comisión será, tanto luchar contra la piratería en el Océano Índico como la piratería también en la red de Internet.
Por lo tanto, los socialistas de Ares podrían quedar descabezados y deberán buscar un nuevo candidato para las Municipales del 2011.
Se rumorea, en los corrillos aresanos, que bien podrían promocionar a uno de los integrantes de la pasada candidatura, que si bien no resultó elegido, merodea todos los días por las oficinas municipales parece que asesorando.
Suenan además otros nombres, que incluyen incluso al nuevo fichaje procedente del PP y expulsado recientemente de esta formación, que ya hace unos días solicitó su integración en la formación socialista aresana y está pendiente de que le concedan una asignación como liberado, además de cargo que podría ser perfectamente el pendiente de cubrir de Espía Municipal.

miércoles, 23 de diciembre de 2009

Accidentes inoportunos actuais

Por causa dunha caída, levo tres semanas na cama e sentado, sen poder estar de pé, debido a unha escordadura por torcedura no nocello da perna que teño mellor. (Padezo secuelas de polio e outros traumatismos invalidantes).

Por este motivo "Romayo" esta pasando e sufrindo uns "Nadais moi fogareñas"
Pero, non son eu só (¡¡ o que non se consola, é porque non quere !!), porque:

A Berlusconi andáronlle coa cara
O primeiro ministro de Italia, Silvio Berlusconi, resultou ferido en Milán tras ser agredido ao termo dun tenso mitin celebrado na praza do Duomo, e foi ingresado nun hospital da cidade italiana sangrando pola boca.
Inmediatamente logo da agresión, o mandatario foi trasladado no seu coche oficial ao hospital San
Raffaele da capital lombarda, onde se lle realizou un TAC e os médicos decidiron manterlle durante 24 horas baixo observación, tras o que se previu un tempo de recuperación de 20 días.
Berlusconi estivo consciente en todo momento e ao saír de urxencias cunha bolsa de xeo na boca para ser trasladado a unha habitación do centro médico dixo atoparse ben.
Despois de pasar uns dias no hospital xa regresou á súa casa.

Berlusconi acudirá dentro duns días á clínica helvética de Gravesano «Ars Medica» para «cancelar da súa cara as feridas da agresión».

Nesta clínica xa lle andaron outra veces coa cara, Berlusconi someteuse en 2003 a algunhas operacións de cirurxía estética.

E ao xornalista Germán Terstch déronlle unha patada no cu
«Propináronme unha forte patada por detrás e levantáronme tres cuartas por encima do chan e logo caín de bruzos. Estou convencido de que se trataba de profesionais». Así de contundente móstrase Hermann Tertsch ao describir a agresión de que foi obxecto o pasado luns cando se atopaba nunha zona de lecer da capital. O xornalista recupérase das súas lesións, varias costelas rotas e contusións de diversa consideración, nun hospital de Madrid, segundo publicou ABC.

Tras as primeiras pescudas policiais, e segundo os testemuños solicitados no local nocturno e noutros lugares da zona todo apunta, como moito, a unha vulgar pelexa de bar, o Toni 2, situado na rúa Almirante e onde o xornalista chegou pasadas as tres e media da madrugada, segundo algúns presentes.

Os feitos producíronse máis tarde, pasadas as seis da madrugada do luns. A maioría das
testemuñas consultadas pola Sexta e interrogados pola policía din non ver nada e tan só algún presente afirma que Hermann Terstsch si mantivo unha discusión neste local.

Segundo este testemuño, Terstsch discutiría cun home ao que acompañaban dúas mulleres. Asegura esta testemuña, ademais, que se trataría dun empresario de locais nocturnos coñecido na zona. Ninguén fala de patada pero no forcejeo entre ambos o xornalista da televisión autonómica madrileña caeuse ao chan e golpeado cun taburete. É esa caída a que se apunta como posible causa da fractura das dúas costelas.

Varios presentes no local chegan a asegurar que o xornalista de Telemadrid non se atopaba en bo estado.
Un empregado do local nocturno acompañoulle ao presentador á súa casa. Máis tarde acudiu á Clínica a Milagrosa onde inicialmente foi tratado.
Fontes dese centro sanitario sinalan que alí tamén tivo algunha diferenza co persoal do centro. A pesar das afirmacións do presentador que asegura que está convencido de que a agresión foi unha patada por detrás e obra de profesionais, a liña de investigación non comparte esa hipótese e decántase contundentemente pola típica rifa de bar a altísimas horas da madrugada.

A investigación policial segue aberta e continuará nos próximos días.
Outra opinión do "foro: elatleta.com", di:

"Non con putas non, Hermann Terstch estaba cunha cogorza de pai e moi señor meu, tanto que polo visto se caeu (segun as testemuñas que falaron coa policía) e montou esta andrómena. Non se acorda de nada.
É que o Ballantines non deixa rastro da memoria".

jueves, 12 de noviembre de 2009

MUNICIPAIS 2011 - A precampaña promete animada.

A precampaña promete animada.

No medio das crises e corrupcións actuais, prodúcese en Ares o pistoletazo de precalentamento do que será a campaña ás Municipais 2011.

Os actos consisten en ceas para confraternizar e sondar aos simpatizantes e veciños que se animen.
Queda aínda moito tempo, polo que as enchentas repetiranse periodicamente, xunto con declaracións e confección de listas e programas.

Este sábado 14, corresponde a cea de "Nova Alianza" e pode servir de sondaxe a se esta formación poderá ser a "chave ou bisagra" do futuro goberno local.

RIFA POPULAR
A cea do "Partido Popular" xa se celebrou fai varias datas.
E, por certo, que parece que tivo algunha animación e follón. Como resultado desta disputa, posiblemente salga a renuncia, abandono ou cesamento do edil que ocupa o segundo posto na Lista actual de M. Cendán.

O devandito concelleiro conservador, segundo rumores, armou unha rifa e trifulca implicando ao veterano e ilustre personaxe do partido, Romay Becaría que asistía invitado, como figura, á cea.

Loxicamente PSOE e BNG seguirán a ruta gastronómica, presentando tamén os seus balanzos e proxectos para a nova contenda polo bastón de mando.

Pensamos que non se albiscan maiorías absolutas, polo que hai que desexar que ¡Deus reparta sorte toureira!

lunes, 17 de agosto de 2009

TOROS EN ARES


TOROS EN ARES

En las pasadas Fiestas de Ares, el programa incluyó un espectáculo taurino que resultó de mucha vistosidad, sobretodo para la grey infantil.
También presenciaron el evento los visitantes de un par de autocares de la zona leonesa del Bierzo, que acudieron merced a la campaña turística ViveAres que promociona la villa y sus alicientes festivos estivales.
En esta ocasión el festival taurino fue un amago y parodia del "encierro pamplonica de los Sanfermines". Los toros o vaquillas __ no se conocía bien el sexo __ procedían de la ganadería de "RemAres".

LA HISTORIA NOS REMEMORA OTROS ESPECTÁCULOS TAURINOS

En Ares y concretamente en el San Roque, antiguamente se celebraron "toros", hasta que el fútbol terminó rotundamente con esta ancestral costumbre que tanto divirtió a nuestros abuelos.
Existe un documento del año 1656. Sí, leen ustedes bien: año 1656. Hace trescientos cincuenta y tres años, ¡¡que ya es tiempo!! Y con este documento municipal se puede demostrar todo lo antedicho y poner de manifiesto un hecho político-religioso que solo contadas personas conocen:
""En la villa de Ares en los días finales del mes de agosto de 1656. Pedro da Carreira, Procurador General de esta Villa de los propios que están a su cargo pagará al licenciado José Crespo, al licenciado Cancio y al licenciado don Francisco Sande ciento treinta y dos reales y sesenta y dos mas a cada uno de ellos por el novenario que esta Villa tuvo al haber traído desde su ermita a la VIRGEN DE CHANTEIRO para que fuese servida de levantar la mano de la justicia con el rigor del tiempo que amenazaba los frutos...""
Comienza el documento asegurando, como vemos, que durante los festejos de San Roque se encontraba en Ares la Virgen de Chanteiro que fuera trasladada procesionalmente -¿Se imaginan ustedes una procesión tal, por aquellas "corredoiras" de Mayobre y de Lubre?- para implorarle la salvación de las cosechas. ¡Ya en el año 1656 llovía y tronaba en verano!
El procurador General, continúa dando cuenta de los gastos y termina diciendo:

""...Compré para las fiestas de San Roque en ocho ducados un toro que después fue a la carnicería y sacó cinco de carne y cuero y quedan tres ducados. Mas otro toro que compró el Merino (Título en aquel entonces del Alcalde) a Domingo García que no sé el desglose que tuvo. Mas se gastó de garrucha y claves del curro, diez reales...""
Resumiendo: Que en el 1656 hubo en Ares encierro y lidia de dos toros y seguramente la costumbre viene de bastante más atrás. Obsérvese que en los gastos se incluye el montaje de un "curro" posiblemente sobre el arenal.

TAMBIEN EN LA PARROQUIA DE CERVÁS

Por las fiestas de San Pedro, allá por las cercanías de los años cincuenta del pasado siglo, hubo Toros en Cervás.
Recuerdan los mayores que se lidiaron reses de la ganadería de "Larpeirada" en el coso-corral de "María Balbina" al lado de la Tasca de "Chapín".
Debutaron en aquella ocasión los diestros locales: Chojío, Carretero y El Jiqui de sobrenombre "Barberito de Compostela".
Los toros resultaron "afeitados", pero no por ello el espectáculo dejó de tener cierta categoría, según las crónicas de la época:

Carretero hizo unos floridos pases de verónica, que merecieron ovaciones. Se le notaba soltura, quizá por el ritmo de escuchar constantemente las "canciones dedicadas" de Radio Ferrol, del que era encargado de cursar las peticiones de los oyentes.
Chojío, aunque estuvo hábil en el manejo del estoque, tuvo que escuchar pitos que no le inmutaron lo más mínimo. Pues, no en vano su trabajo en Bazán-Ferrol consistía en levantar vapor y hacer sonar el Pito-Sirena de las entradas y salidas del personal.

Tucho "El Jique", cortó oreja; algo a lo que ya estaba también habituado por su oficio de barbero. Tuvo aplausos y le premiaron con algunas botas de vino tinto, que vació al instante.

PROXIMA EDICION FESTIVALERA
En vista de este éxito taurino, la Comisión de Festejos y Cultura tiene ya en proyecto repetir edicción el próximo verano. Y barajan la posibilidad de que tomen la alternativa como toreros en Ares, los portavoces de la Corporación capitaneados por el diestro "Julín de Ares", que con ese nombre debería destacar en el Arte de Cúchares, emulando a "El juli".
Al igual que puede hacerlo asímismo en el campo musical por homofonía con el triunfador "Julio Iglesias".

sábado, 11 de julio de 2009


DESAPARECE O PORCO "ROUCO" DO MOSTEIRO DE SANTA CATALINA EN MONTEFARO
Botáse en falta a tardanza en cubrir a praza do "Espía Municipal"


O porco "Rouco" xa grandiño, fora adquirido por membros dá "Comunidade Monacal" formada por os alumnos de "Insert@res e responsables dá "Hostalería" fai xa un par de meses na "Feira do 13".
As intencións sobor do animal parece que non eran moi boas. "Rouco", -- así viña xa bautizado con ese nome ILUSTRISMO, con tatuaxe indeleble non lombo --, acabaría churrascado nas recentemente reformadas cociñas do Convento.

Din que "Rouco" era dócil e cariñoso e estaba ben atendido con esmero nunha pocilga cofortable feita po-los alumnos dá albanelería, e xa pesaba mais de 50 Kg.

Un día destos apareceu o cortello baleiro e coa porta forzada, po-lo que agora e tarefa do "espionaxe secreto" indagar sobre o acontecido.

"Rouco", posiblemente, xa tivo o fin a que estaba destinado, pero no estómago doutros "larpeiros" ou de parte dos mesmos membros e membras que ben coñecían o asunto.

martes, 9 de junio de 2009

Desta vez gañamos os da abstención, por goleada.

Esta vez tamén gañamos todos, haste os da abstención

Hai veces en que votar é alimentar o sistema. Absterse é o antídoto.
Cando os partidos do espectro que entra nos teus ideais, decepciónanche polo seu comportamento e aos outros che repugna votar, pois a opción que che queda é absterse.
É o castigo que podes infrinxir a toda a deostada clase política para que se rexeneren.

É unha opción totalmente válida e legal, prevista e regulada no noso sistema electoral: aqueles españois que non desexen exercer o seu dereito ao voto non teñen por que facelo.
Os motivos para non votar son moitos: a desidia, o pasotismo, a irresponsabilidade, o ¡que ben se está en casa ou na praia, mellor non vou
votar!, o considerar que o resultado das eleccións non é significativo, o rexeitamento a esta democracia como forma de goberno, o rexeitamento ao noso actual sistema político, e... o que cada un queira.
Unha parte dos abstencionistas exercen o que chaman a "abstención activa", é dicir, utilizan deliberadamente a abstención como forma de protesta contra o actual sistema político.

Os políticos vanse a repartir indecentemente os escanos sen importarlles canta abstención, votos nulos ou votos en branco existan, xa que fixeron unha Lei Electoral á súa medida que lles permite ignorar aos cidadáns desconformes, á súa abstención e aos seus votos de protesta.

Os políticos non nos van a facer caso, pero polo menos facémoslles saber que están actuando contra a nosa vontade e, o que é máis importante, facemos saber, sen ningún lugar a dúbida, ao resto dos cidadáns, españois e europeos, que queremos unha democracia pero que estes políticos,
estes partidos, non nos representan.

Polo tanto, aínda que a súa abstención non a xustifiquen en termos políticos, aínda que non a verbalicen como unha forma de protesta política, si que é unha acción de desprezo cara a este sistema parlamentario, unha acción individual de protesta natural.

Aos políticos non lles gusta a abstención, porque é un desprezo cara a eles.
Prefiren que se vaia a votar en branco ou nulo.
Con todo, eles nos seus organismos e asembleas sí que usan profusamente a abstención nas súas votacións.
¿Eles teñen bula, ou que?.

miércoles, 1 de abril de 2009

El Concello de Ares podría crear una plaza de "espía municipal"


El Concello de Ares podría crear una plaza de "espía municipal"


Nos lo recuerdan todos los periódicos diariamente. Sobre todo en la capital del reino.

Pues bien, parece ser que al Ayuntamiento de Ares también podría convenirle ampliar su plantilla de empleados, mediante la creación de una nueva plaza de "espía municipal".

Con esto contribuiría al Plan Ë anticrisis de creación de empleo y la economía municipal no se resintiría por otro funcionario más o menos.
En cambio, la tarea de este "espía en nómina" descongestionaría las dobles funciones de otros empleados y cargos, además de no tener ya que recurrir a contratar "detectives privados".

El "espía municipal" atendería las cámaras de videovigilancia de la Casa Consistorial, controlaría el absentismo laboral y bajas dudosas por enfermedad.

El "escaqueo" de los funcionarios con tareas personales, informando además a dónde van a tomar el café.
Pescudaría, con antelación, las infidelidades del BNG y los temas y preguntas con que la oposición va a sorprender en los Plenos, evitando así el "factor sorpresa" con asuntos que puedan hacer salir de sus casillas al Presidente de la Corporación.

El espía, indagaría por el pueblo en bares y restaurantes, la procedencia de los visitantes foráneos para constatar si marcha bien la Campaña de Promoción Turística.

También espiaría, este nuevo cargo, a la Policía Local, para saber a quienes se pone y deja de poner las multas y sanciones.
Podría ser este "espía funcionario", un buen acicate para que funcione la "ordenanza contra el vandalismo", infiltrándose en los "botellones" para indagar quienes roban las "placas inaugurales" y otras señales, además de vigilar los episodios de las playas y el furtivismo de marisco.







viernes, 13 de febrero de 2009

lunes, 9 de febrero de 2009

Coa que está caendo, rumoréase que o grupo local do PP de Ares nas súas conversacións privadas, para facilitar os Orzamentos á minoría socialista gobernante, solicitaba -- nunha das súas peticións inconfesables --, que se lles concedese algunha "dedicación plena"; é dicir "liberar economicamente" a algún edil da súa formación.
¡Non mo podo crer!

Parece que os amaños para o apoio aínda ándanse a conseguir, tamén con negociacións e reunións secretas, levadas a cabo ata en ceas solemnes con marco monacal.

Os tempos son chegados de clarexar estas situacións.
Deixarse de coñas mariñeiras e actuar con nítida claridade.
Pois coa que está caendo actualmente, a xente ten que ir preparándose para ir votar o 1 de Marzo coa nariz tapada.
Arrecede o cheiro, e "mexan por nos e hai que dicir que chove".
¡Ei carballeira, o que me dea un pau doulle un peso!

lunes, 2 de febrero de 2009

Touriño no nota la crisis


Primero fue la reforma del despacho personal del presidente de la Xunta.
Y ahora el despilfarro del dinero público en tiempo de crisis llega incluso a las salas de reuniones del complejo administrativo de San Caetano, sede del Gobierno gallego. 
Las obras, en la planta sótano del Pazo de San Caetano, fueron encargadas a la empresa Ferrovial y comenzaron a proyectarse en julio de 2007, si bien en octubre del pasado año todavía se encontraban en ejecución, pese a que la fecha para su finalización estaba fijada para diciembre de 2008. 
El secretismo con que se ha llevado esta reforma es tal que incluso un policía custodia la entrada a las salas en cuestión, impidiéndose cualquier acceso de personal no autorizado.
Según las fuentes consultadas por ABC, la apertura de estas salas se ha retrasado intencionalmente, ya que de trascender públicamente el abultadísimo coste de las reformas podría afectar al desarrollo de las elecciones autonómicas del 1-M, toda vez que vendría a devolver al primer plano informativo el uso que Touriño y su gobierno hacen del dinero público, tras conocerse el despilfarro en las obras de su despacho y su nuevo coche oficial, revelado por ABC en octubre.
Mobiliario de diseño y Touripedia
La principal de las salas reformadas es la que una vez por semana utilizarán Emilio Pérez Touriño y sus trece consejeros para las reuniones del Ejecutivo autonómico. Una vez más, el gusto por el lujo extremo del bipartito gallego se hace palpable. Preside la sala una mesa elíptica de las mejores calidades, de 5,60 metros de diámetro, con conexiones de sonido, formada por dos tableros sobrepuestos, que ha costado a las arcas públicas 26.284 euros.
La sala contigua, destinada a la reunión de los secretarios generales de cada consejería en que se preparan las sesiones del Consejo de la Xunta, no disfruta de las mismas comodidades. La mesa rectangular de 5,60x1,50 metros, con las mismas prestaciones para tomas de sonido y vídeo, «sólo» costó 7.735 euros, casi la cuarta parte que la anterior.
El mobiliario se completa con las sillas, donde tampoco se ha ahorrado en gasto, si bien hay todo un muestrario a gusto del político. Touriño y sus consejeros disfrutarán de unas sillas elípticas «modelo Oxford» de la exclusiva marca nórdica Fritz Hansen, tapizadas en piel y «de diseño clásico contemporáneo», con un precio unitario de 2.269 euros, casi cuatro veces el salario mínimo interprofesional, fijado en 600 euros.
La Xunta ha gastado cuatro millones de euros en reformar dos salas de reuniones y otra para prensa, en la planta sótano del Pazo de San Caetano
En total, la Sala del Consejo dispondrá de 19 de estos «asientos de aluminio pulido», lo que supondrán para el presupuesto de la Xunta un importe de 43.111 euros, más de siete millones de aquellas pesetas sólo en asientos para los miembros del ejecutivo autonómico.
Lujo de clase B
En la sala secundaria contigua, el lujo desciende un peldaño. El proyecto marca 18 asientos de aluminio, «modelo Aluminium Group» de la marca Vitra. Aquí se ha prescindido del cuero, ya que tienen un remate acolchado. Pese a la menor calidad, el precio apenas lo nota, ya que se trata de una silla de diseño. Cada una cuesta 1.960 euros, y el montante global asciende a 35.280 euros.
Pero como siempre hubo clases, las sillas de una pequeña sala de traducciones anexa a la Sala del Consejo no son ni de cuero, ni de diseño, ni de aluminio, ni de la calidad de las anteriores. El «modelo 04», también de la firma Vitra, rebaja su coste a los 890 euros, y se encargan cinco unidades, para los traductores y para otro pequeño compartimento para policías.
Aún hay más. 
Los vigilantes de seguridad de esta planta de San Caetano, para los que también se adquieren sillas, no tienen la suerte de los anteriores. Habrán de conformarse con un modelo «Lineal» de la marca Andrew World, sin ruedas ni nada parecido, pero por las que la Xunta pagará 2.790 euros, 465 euros por cada una de las seis adquisiciones.
La mesa que preside laSala del Consello, de primeras calidades, ha costado a las arcas públicas 26.284 euros
Completan el lote de asientos las 48 butacas de la sala de prensa, tapizadas en piel de vacuno, abatibles, con entradas de audio y absorbentes de sonido: 945 euros por cabeza, 45.360 euros en total. En la actualidad ya existe una sala de prensa en las dependencias de la sede del gobierno gallego, que data de la etapa de Fraga.
La factura total del mobiliario asciende a 165.010 euros para unas dependencias que no eran ni urgentes ni exigían semejante inversión en tiempos de crisis

.

Etiquetas

Entradas populares más vistas

Entradas

Vistas de página en total