RADIO PIRENAICA / MACUTO

RADIO ESPAÑA INDEPENDIENTE Estación Pirenaica – "Aquí, Radio España Independiente; estación pirenaica, la única emisora española sin censura de Franco... transmitiendo por la onda...". Así se llamaba una radio clandestina que funcionó desde el 22 de julio de 1941. Se despidió el 14 de julio de 1977, emitiendo desde Madrid la sesión inaugural de las Cortes y con estas palabras: "Si nuestra labor ha servido en algo para la reconquista de la democracia, damos por bien empleado el esfuerzo".

RADIO MACUTO

Cando a información provén de rumores e bolos. É interesada ou non está totalmente contrastada, dise que procede de Radio Macuto e por extensión tamén da Pirenaica. Hai que ter en conta que unha boa parte das informacións, -interesadas ou non-, proceden en principio dunha filtración, rumor ou run-run que vai progresivamente avanzando ou é desmentido con contumacia, non sempre veraz. Radio Macuto funciona, sobre todo, cando falta información e entón fanse hipóteses e elucubracións. - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - ... ¿Qué din os rumorosos ...,

TRANSLATOR

Con Romayo, estamos ahora:

martes, 28 de enero de 2020

RECORDAR ES VOLVER A VIVIR. Trabajando en el mimbre.

Carabel de mimbres




Cuando tenía unos 15 años, aprendí de mi tío Felipe Rebón Rebón, a construir cestos de mimbres. Los llamados por la zona “carabeles”, para recoger patatas, pescado, maíz y toda clase de frutos.
Los hacía de mimbres que nacían en los prados y campos. Los con pela tenían que trabajarse verdes aún. Los pelados ya secos había que ponerlos a remojo en agua durante varios días para que ablandasen y no se rompieran.
También construía una especie de nasas pequeñas, que llamaban “bitillos” para mantener el camarón vivo como cebo en el mar, para luego ir de pesca.
Incluso construí cestillas y “paxes” ya más grandes.
Los vecinos y otra gente me los encargaba y con ello sacaba algún dinerillo, que falta hacía ......
Además de los trabajos de dar clase a niños y luego la reparación de aparatos de Radio y Televisión.
Todo ello en nuestra casa del Chanteiro - ARES -, apartado e incomunicado para un rapaz aislado y con grandes problemas de movilidad en las piernas.

http://chanteiro-romayo.blogspot.com/2011/06/recordando-con-estas-fotos-un-comezo.html

No hay comentarios:

Publicar un comentario

Comentarios

Etiquetas

Entradas populares más vistas

Entradas

Vistas de página en total