RADIO PIRENAICA / MACUTO

RADIO ESPAÑA INDEPENDIENTE Estación Pirenaica – "Aquí, Radio España Independiente; estación pirenaica, la única emisora española sin censura de Franco... transmitiendo por la onda...". Así se llamaba una radio clandestina que funcionó desde el 22 de julio de 1941. Se despidió el 14 de julio de 1977, emitiendo desde Madrid la sesión inaugural de las Cortes y con estas palabras: "Si nuestra labor ha servido en algo para la reconquista de la democracia, damos por bien empleado el esfuerzo".

RADIO MACUTO

Cando a información provén de rumores e bolos. É interesada ou non está totalmente contrastada, dise que procede de Radio Macuto e por extensión tamén da Pirenaica. Hai que ter en conta que unha boa parte das informacións, -interesadas ou non-, proceden en principio dunha filtración, rumor ou run-run que vai progresivamente avanzando ou é desmentido con contumacia, non sempre veraz. Radio Macuto funciona, sobre todo, cando falta información e entón fanse hipóteses e elucubracións. - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - ... ¿Qué din os rumorosos ...,

TRANSLATOR

Con Romayo, estamos ahora:

domingo, 29 de abril de 2007

Para os que gobernan: "O diñeiro non é de ninguén"

OS NOSOS POLITICOS: "TIRANDO COS CARTOS "

¿....?
Pero se a Cidade dá Cultura é levantar con diñeiro público un disparate, o outro símbolo é o porto exterior da Coruña, que é botar diñeiro ao fondo do mar. Despilfarro cara arriba e despilfarro cara abaixo.

Somos un gran disparate: un país con gravísimos problemas para ser viable e que arroxa o diñeiro que Europa envía a dous buracos negros. O peor é que non hai escapatoria, están presupostados e en marcha. ... o tal porto exterior é unha obra xigantesca que parece invisible para os medios de comunicación e, en consecuencia, para a opinión pública. Ignoramos que nun lugar disparatado estanse tirando miles de millóns ao mar?. ¡ E xa van dous mortos!.

Un porto é interior, é un refuxio e ten que estar abrigado. E a ubicación dese porto en marcha en Arteixo é pretender un imposible, pois está onde o mar é máis perigoso, con olas de tres metros; deberá estar cerrado, ser usar a maior parte do ano. Conducir alí a barcos que no seu maior parte cargarán petróleo é facer algo semellante ao que facían as antigas sirenas con Ulises, atraer barcos cara ás pedras traidoras. Non creo que ninguén responsable estea imaxinando neste momento o que é ese perigo.

E non falo de que estamos construíndo un "Superporto" á beira doutro xa construído, o de Ferrol? ¿Como conseguimos a proeza absurda de que a Unión Europea financie esa magna obra estrambótica? Sen dúbida fomos capaces de enganar e burlar o sentido común dos seus comisarios, pero a nosa astucia vainos a resultar cara tamén a nós?. O porto exterior naceu como unha manobra especulativa, promovida por un lobby coruñés agrupado en torno do anterior alcalde que pacta o proxecto co Goberno de entón, do PP. Iso é o que sae da famosa recepción a Aznar en María Pita?. Pero ese porto resulta que non ten previstas as súas vías de comunicación, é un enclave illado e solitario, e que xa se suscita que haberá que facerlle tamén a conexión por ferrocarril. ¿Canto máis nos vai a custar ese disparate? Porque este país ten moitas necesidades.
¿Non sería mellor dotar ao porto de Ferrol das instalacións e comunicacións que precisa no canto de seguir investindo diñeiro nun buraco?.
(Suso de Toro: Puerto exterior e invisible; El País, Galicia, 08/04/2007, pg. 32)

No hay comentarios:

Publicar un comentario

Comentarios

Etiquetas

Entradas populares más vistas

Entradas

Vistas de página en total